Tarihte İlginç Ölüm Hikayeleri 2

                         JEROME  IRVİNG  RODALE:

 

                        Organik  gıda  hareketinin  kurucusu,  Organik  Çiftçilik  ve   Bahçecilik  dergisinin  yayıncı  ve  büyük  bir  yayın şirketi   olan  Rodale  Gazetecilik'in  kurucusu.  Organik  gıdaların  yararları  hakkında  kendisiyle  yapılan  bir  röportaj  sırasında  ölmüştü.  1971  yılında  Dick  Cavett  Show2a  çıkıp da, ''  Kafayı  bulmuş  bir  şoförün  kullandığı  bir  araba  çarpmazsa  100  yaşıma  kadar  yaşarım.''  dediğinde  sadece  72  yaşındaydı.  Sohbetin  bir  yerinde  koltuğa  yığılıp  kaldı.  Ölüm  sebebi  kalp  kriziydi.  Bu  program  hiç  yayınlanmadı.

                       AESCHYLUS:

                       M.Ö  500'lerde  yaşamış  bir  oyun  yazarıdır.  Bir  çok  tarihçi  onu  Yunan  tragedyasının  babası  sayar.  Kafasına  bir  kaplumbağanın  düşmesi  sonucu  ölmüştü.  Efsaneye  göre  kartallar  kaplumbağaları  yakalar  ve  kabuklarını  kırmak  için  kayalara  düşürürdü.  Kartalın  biri  Aeschylus'un  saçsız kafasını  kaya  sanmış  ve  yakaladığı  kaplumbağayı  onun başına  bırakmıştı.

                       LULLY:

                       16.  Yüzyılın  favori  bestecilerindendi,  Fransa  kralı  için  de  besteler  yapmıştı.  Bir  defasında  müzisyenlere  prova  yaptırırken  ,  hızlı  bir  tempo  gelmiş  ve  çubuğunu  elinden  düşürmüş,  çubuk   ayağına  çarpmıştı.  Enfeksiyon  sonucu  öldü.

Tarihte İlginç Ölüm Hikayeleri 1

                                  ATTİLA:

                                 

                                  Attila'nın  ordusu  M.Ö 450'ye  kadar  Moğolistan'dan  Rus  İmparatorluğunun  sınırlarına  kadar  Asya'nın  tamamını  fethetmişti.  Gerdek  gecesi  burun kanamasından  ölmüştü.  M.Ö 453'te  genç  bir  kızla  evlenmişti.  Savaş  meydanlarındaki  ünlü  şiddetinin  tersine,  söylenenlerden  az  yiyip  içmeyi  adet  edinmişti.  Düğün  gecesi  bu  adetini  bırakarak  tıka  basa  yedi  ve  kafayı  buluncaya  kadar  içti.  Gecenin  bir  saatinde  burnu  kanamaya  başladı,  ancak  bunu  farkedemeyecek  kadar  sarhoştu.  Kendi  kanıyla  boğuldu  ve  ertesi  sabah  ölü  bulundu.

                                TYCHO  BRAHE:

                                16.  yüzyılda  yaşamış  Danimarkalı  bir  astronumdur. Onun  araştırmaları  Newton'un  genel  çekim  kanunun  yolunu  açtı.  Vaktiyle  tuvalete  gidemediği  için  ölmüştü.  16.  yüzyılda  yemek  bitmeden  ziyafet  sofrasından  ayrılmak  hakaret  kabul  edilirdi.  Brahe  çok içmesiyle  bilinen  bir  adamdı, ama  o gece  eğlenceye  gelmeden  tuvalate  gitmeyi  unutmuştu.  Üstelik  ziyafette  içkiyi  fazla  kaçırdı.  İzin  isteyemeyecek  kadar  da kibardı.  Sonunda  mesanesi  patladı  11  gün  acı  çektikten  sonra  öldü.

                               HORACE  WELLS:

                               1840'larda  anestezi  kullanımının  öncülüğünü  yaptı.  İntihar  etmek  için  anestezi  araştırmalar  sırasında  çeşitli  gazlarla  deney  yaparken  kloroform  bağımlısı  olmuştu.  1848  de  iki  kadına  sülfirik  asit  sıkmaktan  tutuklandı.  Hapisteyken  yazdığı  mektupta, sorunlarının  sebebi olarak  saldırıdan  önce  fazla  miktarda  aldığı  kloroformu  suçladı.  4  gün  sonra  hücresinde  ölü  bulundu. Kendisini  kloroformla  uyuşturmuş  ve  bir  usturayla  kalçalarını  kesmişti.

                             FRANCİS  BACON:

                             16.  yüzyılın  en etkili  beyinlerinden  biriydi.  Devlet  adamı,  felsefeci,  yazar  ve  bilim  adamı  olmasını  yanı  sıra Shakespeare'in  bazı  oyunlarını  bile  yazdığı  söylenir.  Bir  pilici  karla  doldurmaya  çalışırken  ölmüştü.  1625  yılınıın  bir  öğle  sonrasında, Bacon  kar  fırtınasını  seyrederken,  etleri   korumak  için  karın  tuz  gibi  kullanılabileceği  fikrine  kapıldı.  Bunu  denemek  için  komşu  köyden  bir  piliç  satın  aldı,  kesti  ve  dışarıda  karın  altında  donması  için  karla  doldurmaya  çalıştı.  Piliç  asla  donmadı  ama  Bacon  dondu.

                              

                               

                       

Ayıkla Pirincin Taşını

                  

                             Bir  zorluğu  çözümlerken,  bir  engeli  ortadan  kaldırmaya  çalışırken  bezen  hiç  beklenmedik  sürpriz  olaylar  çıkar  ve  daha  büyük  engeller  karşınıza  dikilir.  Böyle  durumlarda  bu  deyim  kullanılır.  Deyimin  öyküsü  Osmanlı  tarihine  dayanır.  Yavuz  Sultan  Selim'in  Yemen'i  Osmanlı  topraklarına  katmasından  bir  süre  sonra  Yemen'de  isyan  çıkmış,  uzun  uğraşmalar  sonunda  Yemen  Fatihi  Sinan  Paşa  duruma  hakim  olmuş;  Yemen  bundan  sonra  400  yıl  Osmanlı egemenliğine  katılmıştı.

                          Söylentilere  göre  Sinan  Paşa'nın  askerleri  bir  gün  çölde  konaklamış.  Yemek   pişirmek  üzere  hasır  torbalar  içindeki  mısır  pirinçlerini  yere  serdikleri  büyük  bir  çadırın  üstüne  dökmüş  ve  taşlarını  ayıklamaya  başlamışlar.  Bu  sırada  bir  fırtına  çıkmış  ve  rüzgarın  savurduğu   bir  kum  bulutu  pirinçlerin  üstüne  inerek,  ufak  bir  tümsek  halinde  yığılmış.  Kumların  altında  kalan   pirinçlere  bakakalan  yeniçeriler  arasında  şakacı  bir  asker:

                          - Biz  Allah'ın  nimetini  taşlı diye  beğenmiyorduk,  bizim  gibi  günahkar  kullara   üç  beş  taş  az  bile  gelir.  Asıl  şimdi  ayıklayın  bakalım  pirincin  taşını.Allah,  Kabe'ye  hücum   eden  fil  sahiplerinin  başına  ebabil  kuşları  ile taş  yağdırmıştı.   Bizim  başımıza  da  daha  büyük  taş  yağdırmadan  hemen  tövbe  edelim,  diyerek  arkadaşlarını  güldürmüş.

Ağzından Baklayı Çıkarmak

                   Vaktiyle  çok  küfürbaz  bir  adam  yaşarmış.  Zamanla  kendine  yakıştırılan  küfürbazlık  şöhretine  tahammül  edemez  olmuş. Soluğu  bir  tekkede  almış  ve durumu  tekkenin  şeyhine  anlatıp  sırf  bu huyundan  vazgeçmek  için   dervişliğe  soyunmaya  geldiğini  söylemiş.  Şeyh  Efendi   bakmış,  adamın  niyeti  halis,  geri  çevirmek  olmaz,  matbahtan  bir  avuç bakla  tanesi  getirtmiş.  Bunlara  okuyup  üfledikten  sonra  yeni  dervişe  dönüp  tembih  etmiş:

              -  Şimdi  bu  bakla  tanelerini  al.  Birini  dilinin  altına  diğerlerini  cebine  koy.  Konuşmak  istediğin  vakit  bakla  diline  takılacak,  sende  küfür  etmemem  isteğini  hatırlayıp   o  an  da  söyleyeceğin  küfürden  geçeceksin.  Bakla  ağzında  ıslanıp  erimeye  başlayacak   olursa  cebinden  yeni  bir  baklayı  dilinin altına  yerleştirirsin.

                  Adamcık  şeyhin  dediği  gibi  tekkede  kalıp  kendini  kontrol  etmeye  başlar.  Bu  arada  şeyh  efendi  de  bir  yere  gidince  onu  yanından  ayırmamaktadır.  Yağmurlu  bir  günde  bir  evin  penceresi  hızla  açılır  ve  gençten  bir  kız   çocuğu  başını  uzatarak,

                - Şeyh  Efendi  biraz  durur  musun ? 

                  Deyip  pencereyi  kapatır.  Şeyh  Efendi  söyleneni  yapar, illa  yağmur  sicim  gibi  yağmaktadır.   Sığınacak  bir  saçak  altı  da yoktur. Üstelik  niçin  durdurulduğunu  henüz  bilmemektedir  ve  kız  da  pencereden  kaybolmuştur.  Bir  ara  evin  kapısına  varıp  kızın  ne istediğini  sormak  geçer  içinden.  Tam  kapıya  yöneleceği  sırada  kız  tekrar  pencerede  görünür:

                  - Şeyh  Efendi,  bir  kaç  dakika  daha  bekleseniz...

                     Şeyh  içinden ''La Havle''  çekse de   denileni  yapmamak  tarikat  adabına  mugayir  olduğundan  biraz  daha  beklemeyi  göze  alır.  O  sırada   küfürbaz  derviş   kendi  kendine   söylenmeye  başlamıştır.    Yağmurun  şiddeti  gittikçe  artmakta ,   bizimkiler  de iliklerine  kadar  ıslanmaktadır.  Nihayet  pencere  üçüncü  kez  açılır  ve  kız  seslenir:

                  -  Gidebilirsiniz  artık!

                    Şeyh  Efendi  merak   eder  ve  sorar:

                   - İyi   de  evladım,  bir  şey  yok  ise  bizi  neden  beklettin?

                   - Efendim,  elbette  bir  şey  var,  sizi  sebepsiz  bekletmiş  değiliz.  Tavukları  kuluçkaya  yatırıyorduk.  Yumurtaları  tavuğun   altına  koyarken  bir  kavuklunun  tepesine  bakılırsa  piliçler  de  tepeli  olur,  horoz  çıkarmış.  Annem  sizi  geçerken  gördü  de  yumurtaları  kuluçkaya  koydu.

                   Münasebetsizliğin   bu  derecesi  üzerine   Şeyh  Efendi,

                   -  Ulan  derviş,  çıkar  ağzından baklayı...

      

                                

İnsanların İlginç Özellikleri

• Bir  insanın  su  ve  yemek  olmadan  yaşayabildiği  en  uzun  süre  18  gündür.
• İnsanın  saçında  102  bine  yakın,  derisinde  ise  20  bine  yakın  kıl  olur.  Kıllar  her  gün 0.35-0,40 mm  uzar.
• Dil  en  güçlü  kasımızdır.
• Gözler  açık  hapşırmak  imkansızdır.  Açık  olduğu  taktirde  gözler  yerinden  fırlar.
• Hapşırdığımızda  bütün  vücut  fonksiyonlarımız  bir  anlığına  kalbimizde  dahil.
• Orta  parmaktaki  tırnak  en  hızlı  uzayan;  en  yavaş  uzayan da  baş  parmağımızın  tırnağıdır.
• İnsan  1  milyar  kalp  atışı  300 milyon  mide  kasılması  20  milyar  göz  kırpması  200 milyon  soluk alıp verme  kadar  yaşar.
• Bir  insanın  uykuya  dalması  7  dakika  içinde  gerçekleşir.
• Dil  izi  de  parmak  izi  gibi  farklıdır.
• El  tırnakları  ayak  tırnaklarından  4  kat  hızlı  uzar.
• Bir  yılda  en  az 1450  rüya  görürüz.
• Sarışın  insanın  saçı  esmer insanın  saçından  fazladır.
• Damarların  tamamı  19200  km  eder.
• Günde  500-700 bin  litre  oksijen  2  kilo  yiyecek  tüketiriz.
• Esnemek  daha  fazla  oksijen  almak,  vücuttaki karbon  gazını  dışarı  atmaktır.
• Aşık  olunca  beyin  phenylethylamine  üretir,  bu  da  mutluluk  hormonu  salgılar  ,  kalp  atışını  hızlandırır  aynı  kimyasal  madde  çikolatada da  vardır.
• Uzun  süre  dalaksız, midesiz  ve tek  böbrek  yaşayabiliriz  ama  karaciğersiz  bir  an bile  yaşayamayız.
• Kalp  durmasından  5  dakika  sonra  beyin  hücreleri  ölmeye  başlar.  Bu  5  dakika  arasındaki  müdahale  insanı  hayata  geri  döndürebilir.
• 
  

Kız Kulesi Efsanesi

                  Üsküdar'da  Salacak'ın  150-200 metre  açıklarında  bulunmaktadır.  Kız  Kulesi'nin  ne zman  yapıldığı  hakkında  kesin  bir  bilgi  olmamakla  birlikte,  bazı  kaynaklarda   Kule'nin  mimari  yapılanma  süreci  M.Ö 341 'e  kadar   indiği  görülmektedir.

                 Kız  Kulesi'nin  eski  zamanlardaki  isimleri  Damalis   ve  Leandros'dur.  Damalis  ismi  zamanın  Atina  Kralı  Kharis'in   karısının  adıdır.  Damalis  ölünce  bu  sahillere  gömülmüş  ve   kuleye de  bu  ismi  verilmiştir.  Ayrıca ,  Kule  Bizans  zamanında  '' Küçük  Kale''  anlamına  gelen  Arcla  olarak  da  anılmıştır.

                 İstanbul'un  Fethi'nden  sonra  adadaki  mevcut  kule  yıktırılıp  yerine  ahşap  bir  kule  inşa  edilir.  1719'da  bu  ahşap   kule  çıkan  yangında  kül  olur.  1725  yılında  şehrin  başmimarı  Nevşehirli  Damat  İbrahim  Paşa  tarafından  kağir  olarak  yeniden  inşa  edilir.  Kule   üst  kısmı  değiştirilerek  üst  tarafa  camlı  bir  köşk  ve onun  üzerine  de kurşunla  kaplı  bir  kubbe  eklenir.  Ünlü hattat  Rakim  Efendi  kule  kapısının  üzerindeki  mermere  Sultan  II.  Mahmut'un  Tuğrasını  taşıyan  bir  kitabe  yerleştirir.  1857'de  Kule'ye  tekrar  fener  ilave  edilir  ve 1920  yılında  fenerin  lambası  otomatik  ışık  sistemine  kavuşur.

              Kız  Kulesi  tarihin  akışı  içinde; ticari  gemilerden  vergi toplama,  savunma,  fener, 1830'daki  kolera  salgınında  karantina  hastanesi  ve  radyo  istasyonu  olarak  da  kullanılmıştır.  Cumhuriyet'ten   sonra  bir  süre  deniz  feneri  olarak  da  kullanılmıştır.  1964  Savunma  Bakanlığı'na , 1982  Denizcilik  İşletmeleri'ne  devredilir.  Günümüzde  özel  bir  şirket  tarafından  restore  edildikten sonra  restoran  olarak  kamuya  açılmıştır.

               

       Leandros  Efsanesi:

    

             Efsaneye  göre  Leandros  adlı  bir  genç  Afrodit'e  bağlı  Hero  adlı  bir  rahibeye  aşık  olur.  Ama  aşk  Hero'ya  yasaktır.  Leandros,  her  gece  onu  görmek  için  yüzerek  Kule'ye  gelir. Hero  da  onun  Kule'yi  bulması  için  ateş  yakar.  Her  gece  bu  şekilde  buluşurlar.  Fırtınalı  bir  gecede  Hero'nun   yaktığı  ateş  söner.  Leandros  Boğaz'ın  serin   sularında  yolunu  kaybeder  ve  ölür.  Bunu  duyan  Hero  acıya  dayanamayıp  intihar  eder.

     Prenses  Efsanesi: 

            Vaktiyle  bir  falcı,  şehrin  kralına;  kızını  bir  yılanın  zehriyle  öleceği  kehanetinde  bulunur.  Kızını  çok  seven  kral,  kızını  korumaya  almak  için  Salacak  açıklarındaki  kayalıklara  bir  kule  inşa  ettirir  ve  kızını  bu  kuleye  yerleştirir.  Günlerden  bir  gün,  şehirden  kuleye  gelen  bir  meyve  sepetinden  çıkan  yılan,  kızı  sokar  ve kız  ölür.

     Battalgazi  Efsanesi:

            Battalgazi  tekfurun   kızına  aşık  olur.  Tekfur  kızını  Battalgazi'ye  yar  etmek  istemez. Bu  sebeple  kızını  Kule'ye  yerleştirir.  Battalgazi  Kule'yi   basarak  kızı  alır  ve  atına  atlayıp  kızla  birlikte  Üsküdar'dan  uzaklaşır. '' Atı  alan  Üsküdar'ı  geçti.''  sözünün  bu  olaydan  geldiği  rivayet  edilir.

            

   

Galata Kulesi Efsanesi

              Derin  bilgisinden  dolayı  halk  arasında  Hezarfen ( Hezar;  Farsça  kökenli  bir  sözcük  olup  1000   anlamına  gelir,  Hezarfen  ise  'bin bilimli'  yani  çok  şey  bilen  anlamınına  gelir. 17  yüzyıl  Türk  bilgini  Hezarfen  Ahmet  Çelebi,  kendi  geliştirdiği   takma  kanatlarla  uçmayı  başaran  ilk  insanlardan   biridir.    1623-1640   yılları  arasında  saltanat  süren   Sultan  IV.  Murat  zamanında  uçma  tasarısını  gerçekleştirdiği  bilinmektedir.

             İlk  uçma denemelerinde,  10.  yüzyıl Türk  alimlerinden  İsmail  Cevheri'den  ilham  almıştır.  Cevheri'nin  bulgularını  iyice  inceleyen  ve  öğrenen  Çelebi,  kuşların  uçuşunu  inceleyerek  tarihi  uçuşundan  önce  hazırladığı  kanatlarının  dayanıklılık  derecesini  ölçmek  için,,  Okmeydanı'nda  denemeler  yapmıştır.  Hezarfen  Ahmet  Çelebi'nin ,  Leonardo da  Vinci'nin  kuşlar  üzerine  yaptığı  çalışmalardan  da  ilham  aldığı  sanılmaktadır.  Ayrıca,  Leonardo da  Vinci'nin  uçma  konusundaki    çalışmalarında  kendisinden  çok  önce  bu  konuda  araştırmalar  yapan  İsmail  Cevher'den  ilham  aldığı  sanılmaktadır.

              Tarihi  uçuşuna   İstanbul'daki   Galata  Kulesi'nden   başlamış  ve  İstanbul  Boğazını   uçarak  geçmeyi  başarmıştır.  1632  yılında  lodoslu  bir  havada  Galata  Kulesi'nden kuş  kanatlarına  benzer  bir  araç  takıp  kendini  boşluğa  bırakan  ve  uçarak  İstanbul  Boğazı'nı  geçip  3358  metre  ötede  Üsküdar  Doğancılar'a  inene  Hezarfen  Ahmet Çelebi,  Türk  havacılık  tarihinin  en  önemli  isimlerinden  biridir.  Bu  uçuş  hakkında  belgeler  şimdiye  kadar  Evliya  Çelebi'nin  Seyahatnamesi'ndeki  ifadesinden  ibarettir.

               Bu  olay  Osmanlı  Devleti'nde   ve  Avrupa'da  büyük  yankı  bulmuş  ve  dönemin  padişahı  IV.  Murat  tarafından  da  beğenilmiştir.  Sarayburnu'ndaki  Sinan  Paşa  Köşkü'nden  bu  olayı  seyreden  Sultan,  Ahmet  Çelebi  ile  önce  çok  yakından  ilgilenmiş,  hatta  Evliya  Çelebi'ye  göre  bir  kese  de  altınla  sevindirmiş,  ancak  bu  derece  bilgili  ve  becerikli   birisinin  tehlikeli  olabileceğini  düşünüp , ''Bu  adem  pek  havf  edilecek  bir  ademdir,  her  ne murad  ederse  elinden  gelür,  böyle  kimselerin   bakaası  caiz  değil''  diyerek  onu  Cezayir'e  sürgün  etmiştir.  Ahmet  Çelebi  orada  vefat etmiştir.

               Galata  Kulesi  derinliğinde  bulunana çukurların altındaki  kanalda  birçok  kafatası  ve  kemik  bulunmuştur.  Orta  boşluğun  bodrumu  zindan  olarak  kullanılmıştır.  Kulenin  Tarihinde  bazı  intihar  olayları kayıtlara  geçmiştir.

           

Süleymaniye Cami'nin Harcı Efsanesi

                     İstanbul'un  Haliç  yamaçlarının  üzerinde  ve  üçüncü  tepesinde   yer  alan  muhteşem  bir  külliyedir  Süleymaniye  Cami.  Boğaziçi  girişinden  bakıldığında,  caminin  sadece  eşsiz  silüeti  bile  insanı  büyülemeye  yeter.  Süleymaniye  Cami'nin  yapım  aşaması  bütünüyle  görkemli  bir  efsanedir.  Bunlardan  en  ilginç  olanını  ise sizinle  paylaşıyorum.    Mimar  Sinan,   Süleymaniye  Külliyesi'nin  temelini  attıktan  sonra,   bu  temelin  oturması  ve  sağlamlaşması  için  inşaatı  durdurmuş  ve  bir  yıl  kadar beklemiş.  İnşaatın  ekonomik  nedenlerden  dolayı durduğu  yolunda  duyum  alan  ve Osmanlı  ile  her  alanda  yarış  içinde  olan  Safevi  şahı   Tahmasb, bu  durumu  fırsat  bilerek Kanuni  Sultan  Süleyman'ı  utandırmak  istemiş  ve  padişaha  inşaat  tamamlansın  diye  bir  sandık  dolusu  mücevher  göndermiş.  Ancak  rivayet  olunur ki  buna  çok  sinirlenen  Sultan,   mimarbaşı  Sinan'a  gereğinin  yapılmasını  buyurmuş  ve  büyük  usta  da  eşsiz  hazineyi,  Safevi  elçisinin  gözü  önünde , bir  dibekte  dövdürüp  toz  haline  getirerek  

Süleymaniye'nin    inşaat  harcına  katıvermiş.

                  Sabahın  ilk  ışıklarıyla  güneşin  gökyüzünde  parıldadığı  bir  gün  Süleymaniye  Cami'ne  dikkatli  bakın  Cami'nin  parladığını  göreceksiniz...

Zümrüdü Anka Kuşu Efsanesi

                          Zümrüdü  Anka , Şimurg,  Kaknüs,  Cennet  Kuşu  olarak  bilinir.

                        EFSANESİ:  Masallarda  duyduğumuz  ve  efsanelerini  dinlediğimiz  canlı türü  diye  başlasak  ne denli  doğru  olur   bilinmez.    Ancak  bu  efsanenin  farklı  kültürlerde  ve  farklı  milletlerde   muhakkak  yer  aldığıonı  belirtmek  isterim.   Zümrüdü  Anka,  Arap  kültüründe  Anka  adı  ile  anılan   bu  efsane  Türkler  tarafından  Zümrüdü Anka     olarak   tanımlanmıştır.    

                        Anka  Kuşu,  ölümünün  yaklaştığını  hissetmeye  başladığı  an  kendisine   kuru  dallardan  bir  yuva  inşa  etmeye  başlar ve  bu   yuvayı  ne olduğu  bilinmeyen  bir  zamkla  sıvar.  Daha  sonra  yuvanın  içinde   ölümünü  bekler  ve  şu  şekilde  bekler;  güneş  ışınları  kuru  dalları  yakarak  yuva  içinde

ölmeyi.  Yanarak  ölür  ve  efsaneye  göre    küllerinden  doğar  yavru  bir  anka   kuşu  olarak.  Hristiyanlık  dahil  birçok  dinde  yeniden varoluş,  diriliş  sembolü olarak benimsenmiştir.  En  çok  bilinen  efsane ise  şöyledir:  

                   Anka  kuşu   rivayete  göre  bilgi  ağacının  dallarında   yaşar  ve  her  şeyi  bilirmiş.  Kuşlar  dünyasında  ters  giden  her  şeye   Anka'nın  çözüm  bulabileceğine  inanırlarmış. Bir  an  gelir  Anka  ortalıkta  görünmez olur,  diğer  kuşlar  onu  aramak  için   yola  koyulurlar.  Ona  ulaşmak  zorludur hatta  o  Kaf  Dağı'nın  tepesindedir  ve oraya  varmak  için  zorlu  vadiler  ve  tepeler   aşmak  gerekir.  Birbirinden  farklı  ve  zorlu  vadiler:

• İstek
• Aşk
• Marifet
• Hayret
• Tevhid
• Yokluk  Vadileri

                   Hep  birlikte  yola  çıkan  kuşlar  zaman  geçtikçe   birer  birer  vazgeçmişler  ve  dökülmeye  başlamışlar.  Kaf  Dağı'na   vardıklarında  30  kuş  kalmış  geriye,  sonunda  bu  sırrı  sözcükler  dile  getirmiş  ve  Farsça  ''Si'' 30  demek  ''Murg''  ise  kuş  yani  Simurg (Anka  Kuşu)  30  kuş  demek  o  30  kuş  anlamış  ki  hepsi  Simurg...

                 Masallara ,  şiirlere,  şarkılara  hatta  beyaz  perdeye  konuk  olan  Anka  Kuşu   bir  dönemin  yeniden  varoluş,  diriliş  sembolü rivayette  anlatıyor  ki  kimse  Anka'yı  uzakta  aramasın.  Sabreden  ve  emek  veren  herkes  aslında  kendi  Anka  Kuşunu  yaratıyor.

                Önce  Bülbül :  geri  dönmüş,  güle  aşkını  hatırlayıp.

                Papağan:   o güzelim  tüylerini  bahane  etmiş,  o  tüyleri  yüzünden  kafese  kapatılmış.

                Kartal:  Yükseklerdeki   krallığını  bırakamamış.

                Baykuş:  Yıkıntılarını  özlemiş.

                Balıkçıl Kuşu:  bataklığını  özlemiş.

                Yedi  Vadi  üzerinden  uçtukça  sayıları  gittikçe  azalmış.  Ve  nihayet  beş  vadiden  geçtikten  sonra  gelen  altıncı  vadi  ''Şaşkınlık''  ve  sonuncusu  yedinci  vadi ''  Yok oluş'' ta   bütün  kuşlar  umutlarını  yitirmiş...  Kaf  Dağı'na  vardıklarında  geriye  otuz  kuş  kalmış.

               Simurg'un  yuvasını  bulunca  öğrenmişler ki  ''SİMURG  ANKA-  OTUZ  KUŞ ''  demekmiş.  Onların  hepsi  Simurg'muş. Simurg  Anka'yı  beklemekten  vazgeçerek,  şaşkınlık  ve  yok oluşu da  yaşadıktan  sonra  bile  uçmayı  sürdürerek,  kendi  küllerimiz  üzerinden  yeniden  doğabilmek  için  kendimizi  yakmadıkça,  her  birimiz  birer  Simurg  olmayı  göze  alamadıkça  bataklığımızda,  tüneklerimizde  ve  kafeslerimizde  yaşamaktan  kurtulamayacağız.